روی قبرم بنویسید که خواهر بودم          سال ها منـتـظــر روی بــرادر بـودم

روی قبرم بنویسید جدایی سخت است         این همه راه بیایم، تو نیایی سخت است

یوسفم رفته و از آمدنش بی خبـرم           سال ها میشود از پیرهنش بی خبـرم

روی قــبــرم بــنــویسید ندیده رفتم           بــا تن خـسـتــه و با قــد خمیـده رفتم

بنویسید همه دور و برم ریخته انـد           چقدردسته ی گل روی سرم ریخته اند

چقدر مردم این شهر ولایی خـوبند           کــه ســـرم را نشکستند ،خدایی خوبند

بنویسید دراین شهر سرم سنگ نخورد          به خداوند قسم بال و پرم سنگ نخورد

چادرم دور و برم بود و به پایی نگرفت          معجرم روی سرم بود وبه جایی نگرفت

من کجا شام کجا زینب بی یار کجا؟         من کجا بام کجا کوچه و بازار کـجــا؟

بنویسید که عـشّاق همه مــال هم اند         هــر کجـا نیز که باشند به دنبال هم اند

گرزمانی به سوی شاه خراسان رفتید        من نبــودم به سوی مرقد جانان رفتید...

روی قــبــرش بنویسید بـــرادر بوده        ســال ها منتـظــر دیــدن خـواهر بوده

روی قبرش بنویسید که عطشان نشده        بــدنش پـیـش نگــاه همه عــریان نشده

بنویسید کــفــن بود، خــدایــا شکرت        هـر چه هم بود بدن بود خدایا شکرت

یارهم آن قدری داشت که غارت نشود        در کنارش پسری داشت که غارت نشود

او کجا نیزه کجا گودی گودال کجا؟         او کــجــا نعــل کجا پیکر پامال کجـا؟

بنویسید سری بر سر نی جا میکرد         خواهری از جلوی خیمه تماشا می کرد